domingo, setembro 26, 2010

O son de cuba abarca com calliente brisa de huracan a doçura del azucar e a ferocidade da machete caindo sobre o caule da cana a cortar a alma do Caribe.

A rasgar as costas da ilha a cicatriz da escravidão encobre-se de sol com la sonrisa de sua jovem guajira.

A tempestade beija com ardor as velas do pescador que persegue com tempera de aço seu marlin azul.Seus sonhos sua fortaleza contra los buccaneros da desditosa vida sem guarida,a dignidade percorrendo de lavas as veias da alma contra os abutres que lhe devoram as entranhas e os tiburones que predam sus soños.

Wilson Roberto Nogueira
Araucária-100807.

Nenhum comentário: